De apenrots

In haast alle groepjes is er bewust, of onbewust een hiërarchie, ik noem het een apenrots.

Natuurlijke leiders, mensen die de kar trekken, dat is super fijn dat die er zijn, zitten vaak bovenop de apenrots. Maar dat hoeft niet, soms is het juist de niet geïnteresseerde die door andere op een voetstuk wordt gezet.

Zo van "daar willen we bij horen".

Ik zelf heb geloof ik verschillende plekken op verschillende rotsen.

Vaak voel ik het fenomeen 'apenrots" wel in groepen, ik vind het interessant en ook wel eens lastig.

Bijvoorbeeld als ik iets regel of organiseer, zet ik mezelf toch wellicht bovenop de rots. Dit is vooral werk gerelateerd.

Maar met vriendengroepen, spreek ik het liefst 1 op 1 af, je hebt alle tijd om elkaar echt te horen en te zien, zonder het apenrots effect, want met 2 personen vervalt heel de rots.

Groepen geven vaak ruis en in de onderstroom gebeurt van alles wat niet uitgesproken wordt, in groepen die allang bestaan, voel je vaak wat oud zeer. De reden van een groep kan ook veel schelen.

In opstellingen zie je deze onderstroom zo mooi.

Nu je dit leest, kan ik me voorstellen dat je voor jezelf ook bedenkt, hoe zit dat dan bij mij?

Ben ik in het gezin als ouder wel de opper aap of is dat juist mijn partner? of heb jij je kinderen de rots over laten nemen? Welke plek neem je in, uit het gezin van herkomst, in vriendengroepen en op je werk?

Als je het mij vraagt, allemaal kleine apenrotsen.

In mijn gezin zei ik vaak "als iedereen gewoon doet wat ik zeg, dan is het duidelijk voor iedereen" helaas werkte het niet zo, was natuurlijk met een knipoog he. Want we willen autonomie en authenticiteit wel stimuleren.

Toch zie ik mezelf als moeder wel argwanend op de rots zitten. Ik scan of iedereen op (mijn) rots wel veilig is, maar ik mag het ook los laten, zij hebben op school en sport al hun eigen "apenrotsen".

Mag ik net als in de natuur en bij echte apenrotsen, de natuur zn gang laten gaan. Hoeven wij als mensen niet als beesten te vechten voor de plek boven op de rots. Bovendien, op de rots zit er vaak maar 1, dat is ook best eenzaam en deze aap voelt zich waarschijnlijk ook heel verantwoordelijk.

Het zegt zoveel over mij of ik oke ben met degene boven op de rots of juist niet.

Zoals Bassie (van Adriaan) zei; dat ga ik eens aan de binnenkant van mijn ogen bekijken, ik zou zeggen doorvoelen, want er zitten m.i. veel triggers verstopt in iedere apenrots,

Sommige dingen zijn wel veel leuker als groep, oud en nieuw vieren bijvoorbeeld.

Lief mens, aap nie na! Zie jouw apenrotsen en jouw plek en of je daar oke mee bent.

Soms past een andere rots beter of 1 op 1 contact. Dat mag je zelf uitvogelen.

Een mijmering van deze apentoet.